Verhaal van Bert

“Ik help ondernemers, bedrijven en start-ups om scherp aan de wind te varen. Alles uit zichzelf en de organisatie te halen. Te focussen, duidelijke keuzes te maken, niet te kijken naar wat anderen doen, wat hoort, of gebruikelijk is, maar hun eigen weg te kiezen. De eigen droom na te jagen. Om dat goed te kunnen moet ik buitenstaander blijven. Weliswaar betrokken zijn, maar tegelijkertijd afstand houden.”

Organisaties met een maatschappelijke missie hebben mijn voorkeur. Omdat ik ervan overtuigd ben dat money- en meaning-bedrijven en social business-organisaties, oftewel bedrijven die kapitalistische principes paren aan maatschappelijke relevantie, de toekomst hebben. Omdat bij non-profit organisaties idealisme vaak samengaat met vrijblijvendheid en commerciële bedrijven vooral gefocust zijn op aandeelhouderswaarde en/of winstmaximalisatie. Terwijl de samenleving juist baat heeft bij daadkracht, genoeg heeft van mensen en organisaties die alleen maar bezig zijn met zichzelf en/of zo veel mogelijk geld verdienen.

Tussen alle start-ups en organisaties die ik mag helpen, heeft Over Rood een speciaal plekje. Omdat de oprichters bij de ontwikkeling de moed hadden alle conventies overboord te gooien. De uiterste consequentie uit hun droom te trekken. Alles ondergeschikt te maken aan dat wat hen voor ogen stond: het helpen van zoveel mogelijk Zzp’ers met financiële problemen.

Maar ik heb ook iets speciaals met Over Rood omdat ik in mijn directe nabijheid veel leed zie. Getalenteerde mensen, zielsverwanten, gerespecteerde collega’s, die het in deze economisch barre tijden niet redden. Door calculerende en opportunistische opdrachtgevers tegen elkaar worden uitgespeeld.Waardoor ze eerst hun zelfvertrouwen verliezen, en uiteindelijk alles. Tot en met hun huis en spaarcentjes aan toe. Ik zie hoe kwetsbaar deze groep is. Deze hardwerkende professionals die voor anderen de klappen van een haperende economie opvangen, en als ze in de problemen komen door niemand geholpen worden. Ik zie hoe gepassioneerd deze mensen met hun vak bezig zijn, hoe gedreven ze voor hun opdrachtgevers in de weer zijn, zelfs zo dat ze hun eigenbelang uit het oog dreigen te verliezen. Het voelde daarom als een voorrecht Over Rood te helpen deze groep te hulp te komen.

Bovendien was de manier waarop de oprichters van Over Rood de Zzp’ers wilden helpen, de zelfredzaamheid die de kern van de aanpak zou worden, in lijn met waar ik zelf voor sta. De manier waarop ik ondernemers coach, begeleid en spiegel; workshops geef, studenten op de KABK (koninklijke Academie van Beeldende Kunsten) aanmoedig om alles uit zichzelf te halen: de overeenkomsten zijn zo groot.

Net als de oprichters van Over Rood, geloof ook ik in de kracht van de groep. Mensen die er voor elkaar zijn, elkaar helpen, energie geven, over en weer spiegelen; al die opgetelde kennis, kunde en talenten die wordt ingezet om problemen op te lossen en stappen te zetten; de rol van een goede coach in zo’n proces, iemand die voor de veiligheid in de groep zorgt, de juiste vragen stelt, een ieder uitdaagt en enthousiasmeert.

Net als de oprichters, kon ook ik veel van mezelf kwijt in Over Rood. We hebben tijdens de ontwikkeling veel met elkaar gespard, van elkaar geleerd, zijn net zolang doorgegaan tot de uitgangspunten van Over Rood helder waren. Scherp en concreet.

Over Rood was dus niet alleen het kindje van twee opdrachtgevers, maar ook een heel klein beetje van mij. Nooit was ik zo weinig buitenstaander. Bewaarde ik zo weinig afstand. Kon ik zoveel van mezelf kwijt. Over Rood is nu bijna klaar. Niet meer van ons. Alleen nog van Zzp’ers met schulden. Van ondernemers die elkaar helpen om hun problemen te boven te komen, weer in hun kracht te komen, een nieuw toekomstperspectief te krijgen, weer te kunnen dromen, gelukkig te worden.’